U Kart uzun süre devam etmekte zorlanıyor, şifreleme ödemelerinin geleceği Uyumluluk stablecoin'de.

Mevcut ödeme sektörü, bir nitelik değişimi öncesindeki ara aşamadadır. Mevcut ürünlerde tasarım detayları, kullanılabilirlik deneyimi ve uyumluluk yollarında önemli iyileştirmeler sağlanmıştır, ancak gerçek bir bütün, sürdürülebilir bir Web3 ödeme çerçevesinin inşasına hala oldukça uzak. Bu "henüz şekillenmemiş" durum, son zamanlarda piyasanın en çok tartışılan konularından biri haline gelmiştir.

U Kart, mevcut şifreleme ödeme anlatısının en son biçimi olarak, esasen bir "orta geçiş mekanizması"dır. Ne geleneksel Web2 yükleme kartlarının basit bir kopyasıdır ne de yeni nesil zincir üzeri cüzdan veya ödeme kanallarının nihai şeklidir, aksine mevcut aşamada zincir üzeri ödeme senaryoları ile zincir dışı tüketim ihtiyaçlarının karşılıklı uzlaşmasının bir ürünüdür.

U Kart, zincir üzerindeki hesap ve stablecoin bakiyesi bağlanarak, uyumluluk dostu zincir dışı tüketim arayüzü ile desteklenmiştir ve "Web2 tanıdık deneyimi" ile "Web3 varlık mantığı" arasında bir karma model oluşturmuştur. Bu modelin son altı ayda hızla dikkat çekmesinin bir nedeni, kullanıcıların "zincir üzerindeki varlıkların günlük tüketimde kullanılabileceği" hayal gücünün hiç bitmemiş olması; diğer yandan, stablecoin'in geleneksel güçlü senaryolar olan uluslararası para transferi ve ödeme gibi alanlardan, C tarafı perakende ve yerel ödeme sistemlerine daha da derinlemesine girmeye çalıştığını göstermektedir.

Ancak, çoğu U Kart projesi kısa süreli operasyonlardan sonra işlerini daraltmakta, özellikle borsa arka planı veya birinci kademe ihraççı desteği olmayan projeler, temelde sürdürülebilirlik açısından zorlanmaktadır. U Kart'ın işletim modeli esasen geleneksel finansal sistemin izinlerine yüksek derecede bağımlıdır, uyumluluk baskısı ve düşük kar marjları arasında zar zor sürdürülmekte, uzun vadede sürdürülebilir olması zordur.

Teknik olarak, "U Kart" kâr sağlayan bir iş modeli değildir, bu sadece dış izinlere bağımlı bir hizmet biçimidir. Proje sahipleri, netleştirme işlemlerini tamamlamak için kart organizasyonları, ihraç bankaları ve diğer çok katmanlı finansal aracılara bağımlıdır; kendileri sadece zincirin sonundaki uygulayıcılardır. Daha büyük bir zorluk, U Kart'ın işletme maliyetinin son derece yüksek olmasıdır; bu temelde zarar eden bir iş modelidir. Proje sahipleri, borsa gibi sabit işlem ücreti gelirine sahip olmadıkları gibi, birinci derece ihraççı gibi de söz sahibi olamazlar, ancak kullanıcıların hizmet baskısını üstlenmek zorundadırlar.

Sorunun anahtarı, proje tarafı her zaman "aracının aracı" rolünde kalırsa, yalnızca lisans ekosisteminin alt katmanında pasif bir şekilde operasyon yapabileceğidir. Bu durumu değiştirmek için iki yol var: kazanamıyorsan katıl, hesap sistemine katıl, hesap sisteminin ekosistemini şifreleme endüstrisi ile bağlayarak, uyumluluk mekanizmasında söz sahibi ol, bir likidite sistemi parçası olarak geliştirmek; ya da kendi kapısını aç, Amerika Birleşik Devletleri stabilcoin yasasının daha da geliştirilmesini bekle, mevcut karmaşık ve verimsiz likidite sisteminden kaçın, doların değerinin düştüğü zaman, dolar stabilcoin'in getirdiği yeni fırsatlara sıkı sıkıya sarıl.

Cüzdanlar ve borsalar için U Kart, daha çok kullanıcı bağlılığını artıran bir yardımcı işlev olarak görülmektedir, ana gelir kaynağı değildir. Bir ticaret platformu U Kart işinin kârlı olmaması durumunda bile, kullanıcı artışı ve varlık yönetim ölçeğinin artışını sağlayabilir. Ancak, trafik girişi ve finansal altyapı deneyiminden yoksun olan Web3 girişim ekipleri için, sübvanse ederek ve ölçekleme ile sürdürülebilir bir U Kart projesi oluşturma çabası, kafeste hapsolmuş bir hayvana benzer.

Şifreleme ödemelerin geleceği Uyumluluk stablecoin ağıdır

Artık bir ön sonuç belirleyebiliyoruz: Geleneksel finansın uzlaşma sistemi, şifreleme ödemelerini rahatsız ediyor. Ancak şifreleme ödemesi nedir? Piyasada birçok görüş var, tamamen günlük yaşam alışkanlıklarını taklit eden "scan to pay" mi yoksa anonim ağda yeni anlamlar arayan farklı bir yol mu? İkincisi için, ödemenin anlamı transferde değil, birikimde yatıyor; bu nedenle, bu anlamda ödemenin özü uzlaşma değil, dolaşımdır, bu da blok zincirinin gelişimiyle karanlık ormanda çılgınca büyüyen bir sektördür.

Bazı bölgelerdeki yeraltı döviz bürolarını örnek alırsak, ilişkiler, güven ve varlık döngüsü üzerine kurulu bir dijital ekosistem inşa ettiler. Ancak bu tür bir sistemin parçası olmak isteseniz bile, alışkanlıklar sizi tamamen uyum sağlamaktan alıkoyar.

Bu dijital bankanın özü güvendir, fonların akışı "güven"e dayanır, gecikmeli hesaplamanın neden olduğu varlık birikimi ve döngü "güven"e bağlıdır, birbirini tanımanın yarattığı "güven", bir kez ihanet edilmesi durumunda toplumsal ölüm riski oluşturan "güven"dir. Bu dijital bankaya katılmak için tanıdıkların referansı gereklidir, yabancıların kullanım olasılığını ortadan kaldırır, herkes arasında görünmeyen bir dayanışma mekanizması vardır: Sadece referans verdiğin kişinin ihanet etmeyeceğinden emin olman yetmez, aynı zamanda referans aldığın kişinin de ihanet etmeyeceğinden emin olmalısın, aksi takdirde bir kez yaşanan bir başarısızlık tüm bağı koparabilir.

Bu mekanizma altında, ödeme artık bire bir bir ilişki değil, bu tür değer ağlarında sürekli dönen bir çoktan bire bir biçim haline gelmiştir. Fonlar bir kez akışa girdiğinde, bu giriş anlamına gelir, sadece ödeme yapmak için değil, aynı zamanda güven kazanmak içindir. Ödeme dışındaki fonlar sürekli akışta olduğunda, fonlar birikim haline gelir, para bankasındaki katılımcılar arttıkça, bu yavaş hesaplama ama yüksek frekanslı bir sosyal ödeme ağına dönüşür. Sürekli döngü ve kesintisiz akıştaki değer, zengin getiriler sağlayacaktır.

Aslında, "dijital bankacılık" tarzı kapalı ekosistem yapısı yıllardır zincir üzerinde çalışıyor, gerçekten bazı fonların gri dolaşım sorununu çözüyor, ancak "şifreleme ödemeleri" ni niş pazardan ana akım uygulamalara taşımayı başaramadı. Aksine, gerçekten küresel bir potansiyele sahip ve kademeli olarak kullanıcı tarafına yaklaşan, dolar stablecoin'ini merkezine alan ve uyumluluk ağına dayanan zincir üstü hesaplaşma sistemidir.

Bir gerçek düzeyinde bir soruya dönelim: Yeraltı bankacılığı tarzı zincir yapısı aslında çoktan var. İster Güneydoğu Asya'daki gri alan kar elde etme organizasyonları olsun, ister bazı ülkelerin belirli bir stablecoin aracılığıyla gerçekleştirdiği uluslararası ödemeler olsun, dijital varlıklar geleneksel finans sistemini aşarak sermayenin serbest dolaşımını sağlama konusunda çoktan yeterince olgun yöntemlere sahiptir.

Özellikle belirli bir blok zinciri ağının yükselişi, bu mantığın bir yansımasıdır. Bazı zincir üstü güvenlik şirketlerinin raporlarına göre, 2023~2024 yılları arasında, yasa dışı zincir üstü fon akışlarının yaklaşık %40'ından fazlası bu ağda gerçekleşmiştir ve bunların yarısından fazlası bir tür stablecoin aracılığıyla tamamlanmıştır.

Bu fonlar borsa aracılığıyla değil, OTC hedging, cüzdan "adalar arası atlama", DEX yönlendirmesi gibi yöntemlerle, yeraltı döviz bürosuna benzer bir "ayna serbest bırakma" işlemi gerçekleştirilmiştir. Bu çalışma şekli, bazı bölgelerde inşa edilen yurt dışı fon ağı ile son derece benzerlik göstermektedir: nihai kesinlik arayışında değil, likiditeyi sağlamak için dağıtılmış güven zincirine ve sınır ötesi bağlantı sistemine güvenmektedir. Ancak sorun şu ki, bu tür zincir üstü "dijital döviz bürosu" beş yıldır faaliyette, neden hala kripto ödemelerde patlamasını göremiyoruz? Gelişmeye mi devam etmesi gerekiyor, yoksa bu hareketlilik aslında sizinle benimle alakalı mı değil?

Temel sebep, bu tür modellerin sıradan kullanıcılar için tasarlanmamış olmasıdır; bu modellerin çözdüğü şey, "daha fazla insanın şifreleme ile ödeme yapmasını sağlamak" değil, "az sayıda insanın şifreleme ile izlenemez ödemeler yapmasını sağlamak"tır. Başlangıç noktası, atlatmak ve değil, bağlanmak; hizmet ettiği alanlar ise düzenleyici kapsamına girmek istemeyenlerdir, yasal koruma gerektiren kullanıcı grupları değil.

Bu finansal ağ, belirli bölgeler arasında verimli bir "aile tarzı para transfer sistemi" inşa edebilse de, bu yapının küresel olarak ölçeklenebilir bir altyapıya dönüştüğü anlamına gelmez. Bu, kenar bölgelerde son derece esnek olan verimli bir yerel alan ağı gibidir, ancak küresel pazarda mevcut uzlaşma sistemleriyle entegrasyon sağlamakta zorluk çekmektedir.

Sistematik bir perspektiften bakıldığında, "fonların ayrılmak istememesi" gerçekten de platformun TVL'sini artırabilir ve DeFi ekosisteminin sermaye kullanım oranını yükseltebilir, ancak bir ödeme sistemi açısından, gerçekten ölçeklenebilir bir yapı, fonların serbestçe "girmesi ve çıkması" gerektiğini gerektirir, "girebilir ama çıkamaz" değil.

Bazı blok zincirlerinin kırmızı zarf sistemleri ve çeşitli zincir içi puan hesapları bir şeyi yapıyor: Ödeme girişimini birikime dönüştürmek. Web2 dönemindeki "bakiyeyi artırma" mantığına benziyor. Bu birikim modeli gerçekten ticari bir değer taşıyor ama ekosistem engellerini aşamıyor. Kullanıcılar, bu cüzdanlardaki varlıkları sınır ötesi ödemelerde, satıcı ödemelerinde, POS makinesiyle tahsilat yapmada özgürce kullanamıyor; ayrıca gerçek dünya hesap sistemiyle stabil bir eşleşme elde edemiyorlar. Bazı grupların eşleşmeye ihtiyacı olmayabilir, ama başka yerlerde bu şekilde aynı şeyi yapmanız mümkün değil.

Başka bir deyişle, bu "arka bahçe döngüsü" modeli bir altyapı değil, bir ekosistem kendini güçlendirme mekanizmasıdır. Kapalı sistemde fon kullanım senaryolarını güçlendirmek elbette önemlidir, ancak bu, "ödemelerin" küresel hizmet olarak temel mantığını oluşturmaz.

Gerçekten Web3 ödemelerini "karanlık ağdan" "ana ağa" taşıyan, ABD politika katmanının stablecoin ödeme ağlarına verdiği destektir. 2024 yılında ABD Hazine Bakanlığı, GENIUS yasasını resmi olarak destekleyecek ve Kongre'de Clarity for Payment Stablecoins Act'ı geçirdikten sonra, stablecoin'lere ilk kez "stratejik ödeme altyapısı" politikası tanımı verilmiştir.

Bazı önde gelen finansal teknoloji şirketleri, ABD doları stablecoin'inin uluslararası hesaplama, ticaret alımı ve platform hesaplamaları üzerindeki uygulama genişlemesini hızlı bir şekilde ilerletiyor. 2024'ün başlarında bir ödeme devinin açıkladığı verilere göre, 30'dan fazla küresel ödeme kurumu, sınır ötesi hesaplama varlığı olarak bir stablecoin'i entegre ediyor; ayrıca bazı önde gelen stablecoin'lerin artırımı ve kullanım senaryoları da perakende tarafına sızmaya başlamıştır.

Bunlar sanal ekonomideki akış ve birikim değil, gerçek ürünler ve hizmetler arasındaki fon akışıdır; yasal koruma ve denetim uyumluluğuna sahip bir ödeme işlemidir. Buna karşılık, bazı blok zinciri ekosistemlerindeki token ödemeleri ve bazı cüzdanların "kodu tarayarak ödeme" işlevi, gerçek bir şekilde şirket finansal raporlama sistemine, uluslararası e-ticaret platformlarına ve kredi ağlarına girmeden önce kapalı bir sistemin yerel işlevleri olarak kalmaktadır; küresel ödeme standartları değildir.

"Dijital Banka" mekanizma tasarımının ilham verici olduğunu inkar edemeyiz. Intent, hesap soyutlaması gibi öneriler, gerçekten de geleneksel zincir üzerindeki ödemeleri "makineler arası" transfer eyleminden, "insan niyetine dayalı" fon koordinasyonuna yükseltiyor. Bu, geleneksel yeraltı bankalarının "ilişki temelli güven" mekanizmasını uygulamasıyla, bir tür felsefi rezonansa sahiptir. Ancak sistematik bir ödeme yapısı, belirsiz sosyal güven ve yerel akış mantığına dayalı olarak kurulamaz; nihayetinde düzenleyici otoriteyle entegre olmalı, kullanıcı kimliği, işlem süreci ve fon kaynağı izlenebilir olmalıdır.

Bu arada, kripto ödemelerin gelişim yönüne daha makro bir perspektiften bakmamız gerektiğini de unutmamalıyız: Doların küresel para birimi statüsü yapısal bir tehdit ile karşı karşıya kalırken, ABD mali ve para sistemi "dolar + dolar stabilcoin" yeni bir ikili para sistemi oluşturmaya çalışıyor. Hem RMB'nin hesaplama genişlemesini hedge etmek, hem de gelişen pazarların euro/altın hesaplama kullanma eğilimiyle başa çıkmak, hem de Orta Doğu, Güneydoğu Asya gibi bölgelerdeki finansal etkisini sağlamlaştırmak için, stabilcoin artık marjinal bir finansal yenilik değil, ABD'nin uluslararası finansal rekabette aktif bir şekilde konumlandırdığı stratejik bir araçtır.

Bu nedenle son iki yılda, Kongre yasalarından Hazine Bakanlığı yönlendirmelerine, geleneksel bankaların katılımından ödeme ağlarının entegrasyonuna kadar, dolar stablecoin'inin ilerlemesinin hızla arttığını ve egemen para birimleri ve egemen düzenleme çerçeveleriyle derinlemesine bütünleştiğini görüyoruz.

O halde soru şu: Dijital para bankası türündeki ödeme modeli, böyle bir stratejik sistemi taşıyabilir mi? Açıkça hayır. Yer altı para bankası modelinin özü, düzenlemeden kaçmak iken, ABD'nin inşa etmeye çalıştığı şey, düzenlemenin gömülü olduğu küresel finansal ağdır; dijital para bankası, topluluk güvenine ve gri alanın arbitrajına dayanırken, dolar stabilcoin sistemi, uyumlu finansal kurumlar ve düzenleyici izin zinciri üzerine inşa edilmelidir.

Amerika Hazine'sinin, KYC olmayan cüzdanlara, anonim köprüleme ve OTC işlemlerine dayanan bir fon ağına kritik bir ödeme altyapısını devretmesini hayal etmekte zorlanıyoruz. Dijital bankalar, kenar alanındaki dolaşım sorununu çözebilir, ancak egemen bir ulus düzeyinde para yönetim yapısı oluşturamaz. Oysa stablecoin'lere bu rol verilmektedir.

Başka bir deyişle, şifreleme endüstrisinin geleceği, gri endüstri ile iç içe geçmiş bir gelecek olmayacaktır. Bu, şifreleme endüstrisi henüz gelişmeden karanlık tarafta destekleyici bir rol oynamıştır, ancak Bitcoin ETF'sinin onaylanması, şifreleme endüstrisini yeni bir döngüye sokmuştur. Bu, geleneksel finansla tam entegrasyon ve karşılıklı iç içe geçmiş bir gelecektir.

Büyük bankaların kendi stabilcoin'lerini piyasaya sürmesi, tanınmış varlık yönetim şirketlerinin ilgili fonları devreye alması, önde gelen ödeme şirketlerinin bazı stabilcoin'leri entegre etmesi gibi durumlar.